პლასტიკური ქირურგიის სამყარო სავსეა ისტორიებით, რომლებიც როგორც აღფრთოვანებას, ასევე შფოთვას იწვევს. ზოგი კოსმეტიკურ პროცედურებს იკეთებს მცირე კორექციებისთვის, ზოგი კი რადიკალურ ნაბიჯებს დგამს გარეგნობის სრულად შესაცვლელად. თუმცა, ზოგჯერ შედეგები მოლოდინისგან შორს არის.
30 წლის დალია ნაიმის ისტორია ამის ნათელი მაგალითია. ბაღდადში მცხოვრებმა, მსახიობმა და ტელეწამყვანმა, მან 43-ზე მეტი ოპერაცია გაიკეთა, რათა ბავშვობის ოცნების ცოცხალ განსახიერებად – ბარბის თოჯინად – გადაქცეულიყო.
ბარბი მსოფლიოს მილიონობით გოგონასთვის სილამაზის, პოპულარობისა და გლამურის სიმბოლოა. თუმცა, ზოგიერთისთვის ის მხოლოდ სათამაშოა, ზოგისთვის კი იდეალია, რომლის მიღწევასაც ნებისმიერ ფასად ცდილობენ.
დალიასთვის ბარბი ნამდვილ აკვიატებად იქცა. ის ამტკიცებდა, რომ ახალგაზრდობიდანვე აღფრთოვანებული იყო თოჯინით და ოცნებობდა მისი სახის ნაკვთებისა და ფიგურის ქონაზე. სწორედ ამან განაპირობა მისი ხანგრძლივი და მტკივნეული ტრანსფორმაცია.
43 ოპერაცია: რა შეიცვალა? წლების განმავლობაში დალიას ათობით პლასტიკური ოპერაცია და პროცედურა ჩაუტარდა.
ყოველი ნაბიჯით მისი სახე და სხეული სულ უფრო არაბუნებრივი ხდებოდა. მისი „ადრე და შემდეგ“ ფოტოების შედარებისას ირკვევა, რომ ის ფაქტიურად სხვა ადამიანად გარდაიქმნა.
რა თქმა უნდა, ასეთი რადიკალური ტრანსფორმაცია შეუმჩნეველი არ დარჩენილა. დალიას ინსტაგრამზე 1 მილიონზე მეტი გამომწერი ჰყავს, სადაც ის რეგულარულად აზიარებს თავისი ტრანსფორმაციების შედეგებს.
ზოგიერთი გულშემატკივარი მას ენთუზიაზმით სავსე კომენტარებს წერს და მას „სილამაზის ხატს“ და „ოცნების თოჯინას“ უწოდებს. ისინი აღფრთოვანებულნი არიან მისი გამბედაობითა და მონდომებით.
მაგრამ მას მეორე მხარეც აქვს.
ბევრი კრიტიკოსი მას „ზომბის“, „ხელოვნურს“ უწოდებს, ერთმა გამომწერმა კი „ეშმაკ ბარბისაც“ კი უწოდა. ხალხი ამტკიცებს, რომ სრულყოფილებისკენ სწრაფვაში დალიამ დაკარგა ინდივიდუალობა და შეწყვიტა საკუთარი თავის ყოფნა.
ამ ამბავში მნიშვნელოვანი მომენტია ფასი, რომელიც მხოლოდ ფულზე მეტს მოაქვს. პლასტიკური ქირურგია მოიცავს რისკს, ტკივილს, ხანგრძლივ გამოჯანმრთელებას და, როგორც დალიას შემთხვევაში ჩანს, არ არსებობს გარანტია, რომ შედეგი ყველას ან თუნდაც თავად პაციენტს მოეწონება წლების შემდეგ.
კრიტიკის მიუხედავად, ის თავდაჯერებულად გამოიყურება და კვლავაც ტკბება ყურადღებით. მისთვის ახალი გარეგნობა არა მხოლოდ მისი იმიჯის ნაწილი გახდა, არამედ გამორჩევისა და მედიისა და საზოგადოების ყურადღების მიპყრობის საშუალებაც.
ეს ისტორია შეხსენებაა: სილამაზე ყოველთვის სუბიექტურია.
სამყარო კარნახობს სტანდარტებს, სოციალური მედია კი ზრდის ზეწოლას. ჩვენ ვუყურებთ სხვა ადამიანების ფოტოებს, ფილტრებსა და რეტუშირებულ სურათებს და ვიწყებთ საკუთარი თავის შედარებას. მაგრამ სრულყოფილებისკენ სწრაფვისას მნიშვნელოვანია არ დავკარგოთ ის, რაც გვაქცევს უნიკალურად.
დიახ, ყველას გვაქვს მომენტები, როდესაც გვსურს სარკეში „საკუთარი თავის სხვა ვერსია“ დავინახოთ. მაგრამ რადიკალური ნაბიჯების გადადგმამდე ღირს ვიკითხოთ: ეს ჩემი სურვილია თუ საზოგადოება გვაკისრებს?
დალია ნაიმის ისტორია არის აკვიატებული ოცნების ძალისა და იმ მანძილის შესახებ, რისთვისაც ადამიანები მზად არიან წავიდნენ მის მისაღწევად. ის არის „ერაყელი ბარბი“, მისი იდეალისადმი ერთგულების სიმბოლო. მაგრამ ამავე დროს, ის არის მაგალითი იმისა, თუ როგორ შეუძლია სილამაზის იდეალებს ჩვენი თვითაღქმის დამახინჯება.
ამ ისტორიიდან მთავარი დასკვნა:
ნამდვილი სილამაზე არ არის თოჯინის რეპლიკა ან ინსტაგრამის ფილტრი.
ის ჩვენს ინდივიდუალობაშია, ჩვენს ღიმილში, ჩვენს ქარიზმასა და იმაში, თუ როგორ აღვიქვამთ საკუთარ თავს.
დალიამ თავისი არჩევანი გააკეთა. მაგრამ გვჭირდება კი ეს თითოეულ ჩვენგანს?
