პატარა გარეუბანში ტიპიური მზიანი დილა იყო. ხუთი წლის მაქსიმი ეზოში თამაშობდა მეგობრებთან ერთად, მშობლები კი მოგზაურობისთვის ემზადებოდნენ. დღეს დედამისი ახალშობილ დას, ანიას, ბებიასთან მიჰყავდა, რომ მშობიარობის შემდეგ ცოტა ხნით დაესვენა.
მაქსიმს ძალიან უყვარდა და და მოუთმენლად ელოდა მასთან ყოველდღე თამაშს. მისი პატარა ასაკის მიუხედავად, მას ესმოდა, რომ ანია მათი ოჯახის ყველაზე მყიფე და დაუცველი წევრი იყო.
მანქანა ეზოში იდგა, დედამისი სწრაფად ამოწმებდა ბავშვის სავარძელს, მამამისმა კი საბარგულში ტვირთი ჩადო. მაქსიმი ახლოს იდგა და უყურებდა, როგორ ათავსებდა დედამისი ფრთხილად პატარას სავარძელში. რამდენიმე წუთის შემდეგ დედამისი საჭესთან დაჯდა და ოჯახი გზას გაუდგა.
თუმცა, გზა მოსალოდნელზე უფრო სახიფათო აღმოჩნდა. მანქანა მოულოდნელად მოცურდა მოსახვევში, შესაძლოა ღამის წვიმის შემდეგ სველი ასფალტის გამო. მანქანამ კონტროლი დაკარგა, ბოძს შეეჯახა და შეჯახებისთანავე ააფეთქა.
მაქსიმი, რომელიც დასთან ერთად უკანა სავარძელზე იჯდა, შეშინებული იყო. მანქანის სალონი სწრაფად მოედო ცეცხლს, ჰაერი კვამლით აივსო და ისეთი შეგრძნება იყო, თითქოს მის გარშემო ყველაფერი აფეთქებას აპირებდა.
დედა შოკში იყო და სწრაფად ვერ რეაგირებდა – დარტყმა ძალიან ძლიერი იყო. მაგრამ მაქსიმმა, შიშისა და ტკივილის მიუხედავად, ერთი რამ იცოდა: ანია უნდა გადაერჩინა.
მაქსიმმა უსაფრთხოების ღვედი შეიკრა და ცდილობდა პანიკაში არ ჩავარდნილიყო. გარედან კარი ჩაკეტილი იყო და არ იღებოდა, მაგრამ საბედნიეროდ, უკანა კარი ოდნავ ღია იყო – დარტყმის შედეგად ოდნავ ჩამსხვრეული იყო.
ხუთი წლის ბავშვის ძალით, მაქსიმმა კარი გააღო, მყიფე პატარა ხელში აიყვანა და მანქანიდან გადმოვიდა. მისი პატარა ფეხები უკანკალებდა, გული უცემდა, მაგრამ იცოდა, რომ უნდა გაქცეულიყო.
მეზობლებმა, საგანგებო სიგნალიზაციისა და კივილის გაგონებაზე, გარეთ გაიქცნენ. ერთ-ერთმა მათგანმა სახანძრო და სასწრაფო დახმარება გამოიძახა. მაქსიმმა დას მაგრად მოუჭირა ხელი, რომ არ დაცემულიყო.
მეხანძრეები სწრაფად მივიდნენ და ხანძარი ჩააქრეს. მაქსიმის დედა, ანიასთან ერთად, საავადმყოფოში გადაიყვანეს გამოკვლევისთვის.
საბედნიეროდ, ბავშვებს სერიოზული დაზიანებები არ მიუღიათ — მხოლოდ მცირე დამწვრობები და სილურჯეები. დედა მადლიერი იყო შვილის მიმართ მისი წარმოუდგენელი გამბედაობისა და მონდომებისთვის.
ექიმებმა მაქსიმს ნამდვილ გმირად უწოდეს — ბავშვი, რომელმაც საშინელი სიტუაციის მიუხედავად, შეძლო თავისი პატარა დის სიცოცხლის გადარჩენა.
მას შემდეგ მაქსიმი კიდევ უფრო დაუახლოვდა ანიას. მთელი ოჯახისთვის ის ძალისა და გამბედაობის სიმბოლოა.
ეს ამბავი ყველას ახსენებს, რომ ყველაზე პატარასაც კი შეუძლია დიდი საქმეების გაკეთება, თუ მათ გულებში სიყვარული და გამბედაობაა.
