პატარა, მბზინავი ნივთი, რომლის გარეშეც ერთ დროს ვერცერთ სახლს არ შეეძლო… მაგრამ ახლა თითქმის არავინ იცის, რისთვის არის ის განკუთვნილი!

ფოტოზე გამოსახული ეს უჩვეულო ნივთები ანტიკვარული სანთლის მაშებია, ან, როგორც მათ ასევე უწოდებდნენ, სანთლის თავსახურები.

მათი პოვნა შესაძლებელია მე-19 და მე-20 საუკუნის დასაწყისის სახლებში, როდესაც სანთლები და ნავთის ნათურები სინათლის ძირითადი წყარო იყო. მათი სიმარტივის მიუხედავად, ასეთი ნივთები აუცილებლად ითვლებოდა ყველა სახლში – გლეხის ქოხიდან დაწყებული არისტოკრატული სალონით დამთავრებული.

რისთვის გამოიყენებოდა ეს ნივთები?

მაშების მთავარი დანიშნულება იყო სანთლის ალის უსაფრთხოდ ჩაქრობა პირით ჩაქრობის გარეშე.
როდესაც სანთელი იწვოდა, ცხელ ცვილს და ნაჭრებს ადვილად შეეძლოთ ხანძრის გამოწვევა, განსაკუთრებით თუ ახლოს წიგნები, სუფრის გადასაფარებლები ან ფარდები იყო. ლითონის თავსახური ნაზად ფარავდა ცეცხლს, წყვეტდა ჰაერის მიწოდებას და ალი ნაზად და უსაფრთხოდ ქრებოდა, კვამლის, ნაპერწკლების ან სუნის გარეშე.

გარდა ამისა, ძველად, უზრდელობად და არასასიამოვნოდ ითვლებოდა სანთლის ჩაქრობა სუნთქვით. ეს „უკულტურო“ ჟესტად ითვლებოდა, განსაკუთრებით ვახშმის დროს ან მიღებებზე. ეკლესიებში, თეატრებსა და დიდებულთა სახლებში ამ მიზნით მხოლოდ ცეცხლმაქრები გამოიყენებოდა.

როგორ გამოიყურებოდნენ ისინი და რისგან მზადდებოდა?

ცეცხლმაქრები მზადდებოდა სპილენძის, ბრინჯაოს, სპილენძის, ვერცხლის ან კალისგან.
მათ ხშირად ჰქონდათ გრძელი ლითონის ან ხის სახელურები, რათა ადვილად მიწვდომოდათ მაღლა დადებულ სანთლებს – მაგალითად, კანდელაბრებში, სასანთლეებში ან ჭაღებში. ზოგიერთ მოდელს ჰქონდა მოძრავი საკინძი კუთხის რეგულირებისთვის, ზოგი კი დეკორატიული ფორმებით იყო აღჭურვილი, როგორიცაა ზარები, გუმბათები და პირამიდები.

მდიდარი ოჯახები უკვეთავდნენ ელეგანტურ კომპლექტებს გრავიურებით, მონოგრამებით ან ნიმუშებით, ხოლო მარტივი ცეცხლმაქრები მზადდებოდა მარტივი, მაგრამ გამძლე – ისინი ათწლეულების განმავლობაში ძლებდნენ.

როდესაც ისინი გამოუყენებელი გახდნენ

ნავთის ნათურების და მოგვიანებით ელექტროენერგიის გავრცელებასთან ერთად, ასეთი მოწყობილობების საჭიროება თანდათან გაქრა. მაგრამ ბევრი ოჯახი მათ წარსულის სუვენირად ინახავს, ​​რაც სანთლის შუქზე საღამოების კომფორტის, წესრიგისა და სიმშვიდის სიმბოლოა.

დღეს სანთლის მაშები ანტიკვარულად ითვლება და მათი პოვნა მუზეუმებში, რწყილების ბაზრობებსა თუ კერძო კოლექციებშია შესაძლებელი. ზოგიერთი ხელოსანი რეტრო სტილის ინტერიერებს თანამედროვე რეპლიკებსაც კი ქმნის.

ამრიგად, ეს მარტივი იერსახის ლითონის მაშები უბრალოდ ანტიკური ხელსაწყო კი არა, იმ ეპოქის სიმბოლოა, როდესაც სინათლე ძნელად მოსაპოვებელი იყო და ყოველი საღამო ლითონის ჩუმი ჭრიალითა და ჩამქრალი ალის რბილი შხუილით მთავრდებოდა.