ნაკლებად თუ დაფიქრდით რატომ ჰქონდათ ყველა ქალს ვიქტორიანული ეპოქის პერიოდში გრძელი თმა და რატომ არ აჭრიდნენ მათ ამ დროს?⌛💆♀️ გასაკვირია, მაგრამ ეს არ იყო მხოლოდ სტილი, არამედ ამაში მნიშვნელოვანი, დამალული მნიშვნელობა ირეოდა! 🤫🧐 ნამდვილი მიზეზი ყველა გაოგნებულს დატოვებს! 🤐🫣 ამას ამ სტატიაში გავამჟღავნებ! 👇
ვიქტორიანულ ეპოქაში გრძელი თმა არ იყო მხოლოდ სტილი – ეს სიმდიდრის, ჯანმრთელობისა და სოციალური სტატუსის სიმბოლო იყო. იმ დროისთვის მოკლე ვარცხნილობების პოპულარობის მიუხედავად, გრძელი თმა ვიქტორიანულ პერიოდში ძლიერი სოციალური მდგომარეობის მაჩვენებელი იყო. მაგრამ რატომ არ აჭრიდნენ ასე ბევრი ქალი თმას იმ დროს, როცა ჰიგიენური პრაქტიკები ვითარდებოდა და სამედიცინო აღმოჩენები საზოგადოებას რევოლუციას უმზადებდა?
პასუხი მდგომარეობს როგორც პრაქტიკულობაში, ასევე კლასობრივ გამიჯვნაში. მიუხედავად იმისა, რომ ჰიგიენა უფრო ფართოდ გავრცელდა საპნის, შამპუნის და მიკრობების შესახებ ცნობიერების ზრდის შედეგად, გრძელი თმა მაინც სიმდიდრის ნიშანი იყო. მაშინ, როდესაც მოკლე თმა ეფექტური საშუალება იყო ნიტების და ტკიპების თავიდან ასაცილებლად – განსაკუთრებით ინფექციური დაავადებების გავრცელებისას – გრძელი თმების შენარჩუნება პრივილეგიის ნიშანი იყო. ქალებს, რომელთაც გრძელი თმა ჰქონდათ, ხშირად შეეძლოთ ამის მოვლა და სილამაზის შესანარჩუნებლად საჭირო ყურადღების მიღება.
ქვედა კლასებში ქალებისთვის მოკლე თმა უფრო პრაქტიკულ არჩევანად ითვლებოდა, როგორც დროის და რესურსების ნაკლებობის გამო. ჰიგიენის პროცედურები ნაკლებად ხელმისაწვდომი იყო, ხოლო მსახურის დაქირავება ან კოსმეტოლოგთან ვიზიტი რეალისტურ ვარიანტებად არ ითვლებოდა. ამასთან, მდიდარ ქალებს ჰქონდათ რესურსები, რომ დაეთმოთ საათები თმის დაბანის, დავარცხნისა და ვარცხნილობის გაკეთებისათვის, რაც მათი მაღალი სოციალური სტატუსის ნიშანი იყო.
ასევე, გრძელი თმა ეკონომიკური ღირებულების მატარებელი იყო. ბევრი ღარიბი ქალი ზრდიდა თმას იმისთვის, რომ ეყიდა და გაეყიდა იგი, რადგან ადამიანის თმა დიდი მოთხოვნით სარგებლობდა პარიკების დამზადებისთვის. შედეგად, გრძელი თმის ზრდა მომგებიან გზად იქცა მათთვის, ვისაც არ შეეძლო მასთან დაკავშირებული შესანახი ხარჯების დასაფარავად საჭირო განკარგულება.
მოტივებში, ვიქტორიანული ქალების გრძელი თმა მხოლოდ სილამაზეს არ გამოხატავდა – იგი გადახლართული იყო ჯანმრთელობასთან, სოციალური კლასის ნიშნულთან და ეკონომიკური შესაძლებლობებთან.
