„ბრინჯს ყოველთვის რეცხავდა… სანამ შეფმა შოკისმომგვრელი სიმართლე არ უთხრა!“ 🍚🧼😳 ზოგი ამბობს, ეს არის ფაფუკი ბრინჯის საიდუმლო — სხვები კი გაფრთხილებენ, რომ ამით გარეცხავთ იმ საკვებ ნივთიერებებს, რომლებსაც ფულს იხდით. მაშ, რა არის სიმართლე? დეტალები სტატიაში 👇
ზოგი პირდაპირ ქვაბში ყრის ბრინჯს. სხვები კი ხუთჯერ რეცხავენ, სანამ წყალი გამჭვირვალე არ გახდება. მაგრამ ვინ არის მართალი? არის თუ არა ბრინჯის გარეცხვა აუცილებელი — თუ ეს უბრალოდ ბებიის დროინდელი მითიაო?
მოდით, ნათლად ვთქვათ (და დავასუფთაოთ რწმენებიც და სახამებელიც).
ბრინჯის გარეცხვა აშორებს ზედაპირულ სახამებელს, რაც ხარშვის დროს მარცვლების ერთმანეთზე მიწებებას იწვევს. ასე რომ, თუ გინდათ ფაფუკი და ცალცალკე მარცვლები — კი, გარეცხეთ. ამიტომაც ბევრი შეფი, განსაკუთრებით აზიურ სამზარეულოში, ყოველთვის რეცხავს ბრინჯს.
მაგრამ მოიცადეთ — არსებობს მეორე მხარეც.
ზოგი შეფუთული ბრინჯი გამდიდრებულია ისეთი საკვები ნივთიერებებით, როგორიცაა რკინა და ფოლიუმის მჟავა. როცა ბრინჯს რეცხავთ, შესაძლოა სწორედ ის ნივთიერებები ჩამორეცხოთ, რომლებიც თქვენს ორგანიზმს სჭირდება. 게다가, ზოგ კერძს (მაგალითად, რიზოტოს ან წებოვან ბრინჯს) სწორედ სახამებელი აძლევს საჭირო ტექსტურას.
აბა, რა ვქნათ?
✅ გინდათ ფაფუკი ბასმატი ან ჟასმინის ბრინჯი? — გარეცხეთ.
✅ ამზადებთ წებოვან სუში ბრინჯს? — შესაძლოა, არ ღირს.
✅ იყენებთ გამდიდრებულ ბრინჯს საკვები ღირებულებისთვის? — არ გარეცხოთ, ან დააკვირდით ეტიკეტს.
დასკვნა? გარეცხოთ თუ არა — ეს დამოკიდებულია იმაზე, რას ამზადებთ და რას ანიჭებთ უპირატესობას: ტექსტურას თუ საკვებ ღირებულებას. უბრალოდ, ბრმად ნუ გარეცხავთ — დაინტერესდით, რას რეცხავთ.
