🌊👙 რა შეიძლება იყოს ასეთი შოკისმომგვრელი უბრალო საცურაო კოსტიუმში? ერთმა ფოტომ ინტერნეტი ააფეთქა, დებატები, აღშფოთება და პოლიტიკური განცხადებებიც კი გამოიწვია 📸🔥 აღმოაჩინეთ მოულოდნელი შემობრუნება ვირუსული სურათის მიღმა, რომელზეც ყველა დღემდე საუბრობს… სრული ისტორია სტატიაში 👇
როდესაც ბიკინი 1946 წელს გამოჩნდა, მან არა მხოლოდ ტალღები გამოიწვია, არამედ გლობალური შტორმიც გამოიწვია. ფრანგი ინჟინრის, ლუი რეარის მიერ შექმნილი, პაწაწინა ორნაწილიანი საცურაო კოსტიუმი სკანდალურად ითვლებოდა ჭიპის და კანის ზედმეტი დემონსტრირების გამო. ბიკინის ატოლზე ბირთვული ტესტების შემდეგ სახელი რომ დაერქვა, რეარმა იცოდა, რომ საცურაო კოსტიუმი დავის აფეთქებას გამოიწვევდა – და ის არ ცდებოდა. მთავრობებმა აკრძალეს ის, რელიგიურმა ლიდერებმა დაგმეს (პაპმა პიუს XII-მაც კი ცოდვა უწოდა), და მაინც, ქალებმა დაიწყეს მისი გამოყენება, ერთი პლაჟის მიყოლებით, ჩუმად გადაწერეს მოკრძალების წესები.
1900-იანი წლების დასაწყისში საცურაო კოსტიუმები ძალიან განსხვავებულად გამოიყურებოდა. ადამიანები ატარებდნენ მძიმე, მთელ ტანზე შემოსაზღვრულ შალის კოსტიუმებს, რომლებიც უფრო მოკრძალებისთვის იყო შექმნილი, ვიდრე კომფორტისთვის. პლაჟებზე მკაცრი ჩაცმულობის კოდექსი იყო და ხელისუფლება საცურაო კოსტიუმებსაც კი აწესებდა, რათა დარწმუნებულიყვნენ, რომ ის ზედმეტად აშკარა არ იქნებოდა. ქალებს ზოგჯერ „უხამსი გარეგნობისთვის“ აპატიმრებდნენ. თუმცა, 1907 წელს, ავსტრალიელმა მოცურავემ ანეტ კელერმანმა საზღვრები გასცდა და კისერი, ხელები და ფეხები გამოაჩინა. მან აჟიოტაჟი გამოიწვია – და შესაძლოა, დააპატიმრეს კიდეც – მაგრამ მისმა თამამმა ნაბიჯმა ცვლილებებისკენ უბიძგა.
1920-იან წლებში ფლაპერების მოდამ ახალი საცურაო სტილები შთააგონა, რამაც ქალებს მეტი თავისუფლება მისცა. კალიფორნიაში ჯგუფმა, რომელიც ცნობილი იყო როგორც „კალთები ჩამოახრჩვეს გოგოები“, ნაკლებად შემზღუდავი კოსტიუმები მოითხოვა. თუმცა, ნამდვილი რევოლუცია მხოლოდ 1946 წელს, რეარდის ბიკინის გამოჩენამდე დაიწყო. უარყოფითი რეაქცია მყისიერი იყო – აკრძალვები, პროტესტები და მორალური აღშფოთება. ძლიერი მაგალითია 1957 წელს იტალიაში გადაღებული ფოტო, სადაც ქალი, როგორც ამბობენ, პლაჟიდან გააძევეს ბიკინის ჩაცმის გაბედვის გამო, რაც ხაზს უსვამდა, თუ რამდენად ტაბუირებული იყო ეს ჯერ კიდევ.
სიტუაციები 1960-იან წლებში შეიცვალა, შეცვლილი დამოკიდებულებისა და ჰოლივუდის მცირე დახმარების წყალობით. ვარსკვლავებმა, როგორებიც არიან მერილინ მონრო, ბრიჯიტ ბარდო და ურსულა ანდრესი, ბიკინი მომხიბვლელად აქციეს. ცენზურის წესების მიუხედავად, როგორიცაა ჰეისის კოდექსი, რომელიც კრძალავდა ჭიპის გამოჩენის ნიშნებს, მსახიობები ეკრანზე ბიკინებს ატარებდნენ, რითაც ძველ ნორმებს იწვევდნენ. ბარდოს როლმა ფილმში „გოგონა ბიკინიში“ და ანდრესის დაუვიწყარმა სცენამ ფილმში „დოქტორი ნო“ ბიკინი სილამაზისა და თავდაჯერებულობის თამამ სიმბოლოდ აქცია.
1970-იანი წლებისთვის ბიკინი მეინსტრიმული გახდა. ახალი დიზაინები კიდევ უფრო თამამი გახდა და ის იდეა, რომ ქალებს სხეულის დამალვა უწევდათ, გაქრა. ბიკინი აღარ იყო სკანდალი – ეს იყო განცხადება.
დღეს საცურაო კოსტიუმები განვითარდა და მოიცვა ყველა სტილი და სხეულის ტიპი. იქნება ეს მოკრძალებული ერთნაწილიანი თუ პატარა ბიკინი, ყურადღება გამახვილებულია კომფორტზე, თვითგამოხატვასა და სხეულის პოზიტიურობაზე. ძველი დებატები იმის შესახებ, თუ რა არის „შესაფერისი“, დიდწილად გაქრა და ჩანაცვლდა უფრო ღია და ინკლუზიური მიდგომით. ის, რაც აჯანყების სიმბოლოდ დაიწყო, თავისუფლების ზეიმად იქცა.
