უცნაური, მაგრამ ჭეშმარიტი: უცნაური წესები, რომლითაც ისლანდიელები ცხოვრობენ — და რატომ არიან მაინც ბედნიერები

„სადაც ბავშვები გარეთ წვანან და კარები ჩაკეტილი არ არის“ ❄️🇮🇸 ისლანდია მარტო მყინვარებისა და ვულკანების ქვეყანა არ არის — ეს არის ადგილი, რომელიც აშენებულია ნდობაზე, ტრადიციებზე და ზოგჯერ სრულიად გიჟურ ჩვევებზე. დაწყებული სახელდების წესებით, დამთავრებული დალაქებული ზვიგენით — ყოველდღიური ცხოვრება აქ თითქოს სხვა სამყაროს ჰგავს. ნახე ჩვევები, რაც ისლანდიას სრულიად განასხვავებს 👇

ისლანდია ცნობილია თავისი ცივი კლიმატითა და მკაცრი ლანდშაფტებით, მაგრამ რაც შეიძლება მეტად გაგაკვირვოს — ეს ის არის, თუ როგორ ბედნიერად და კმაყოფილად გრძნობენ თავს მისი მცხოვრებლები. თითქმის ყველა ისლანდიელი — დაახლოებით 98% — აცხადებს, რომ კმაყოფილია თავისი ცხოვრებით. მაგრამ ეს ერთადერთი არ არის, რაც ამ კუნძულოვან ქვეყანას უნიკალურს ხდის. აი რამდენიმე საოცარი ჩვევა და წესრიგი, რაც ისლანდიას გამოარჩევს.

გვარების გარეშე

ისლანდიაში ხალხი არ იყენებს გვარებს, როგორც უმეტეს ქვეყნებში. ამის ნაცვლად, ისინი მამამისის სახელზე დაფუძნებულ სისტემას იყენებენ. როდესაც ბავშვი იბადება, მისი სრული სახელი წარმოიქმნება მამის სახელიდან და ემატება სუფიქსი “-სონ” ბიჭისთვის ან “-დოტირ” გოგოსთვის. მაგალითად: თუ კაცს, სახელად იონი, ჰყავს ქალიშვილი, მისი სახელი შეიძლება იყოს ანა იონსდოტირ.
მხოლოდ დაახლოებით 10% ისლანდიელებისა იყენებს იმას, რასაც ჩვენ „ნამდვილ გვარს“ ვუწოდებთ, და ისინი უმეტესად უცხო წარმომავლობის არიან.

გაუღებელ კარებსა და სრული ნდობაზე აგებული ცხოვრება

ისლანდიაში ჩვეულებრივი ამბავია, რომ კარებს არ კეტავენ — ზოგჯერ არც მანქანას.
იმიტომ, რომ პატარა ქალაქებში თითქმის ყველა ერთმანეთს იცნობს, დაბლოკვა დიდი ამბავი არ არის. რეიკიავიკში, დედაქალაქში, სულ რაღაც 120,000 ადამიანი ცხოვრობს — ეს უფრო პატარაა, ვიდრე ბევრი ქალაქი.
ზოგი მშობელი კი საკუთარ ჩვილს გარეთ, ეტლში ტოვებს, სანამ ყავას სვამს ან საყიდლებზეა, და არავის არ უკვირს.

გემო ექსტრემისთვის

ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ტრადიციული კერძი ისლანდიაშია ჰაკარლი — დადუღებული გრენლანდიური ზვიგენის ხორცი.
ეს შეიძლება უცნაურად ჟღერდეს, მაგრამ სუნი კიდევ უფრო უარესია. ზვიგენის ხორცს მარხავენ და მტერში ლპობას აძლევენ რამდენიმე თვის განმავლობაში, შემდეგ კი ქარში აშრობენ.
ეს არ არის მათთვის, ვისაც ძლიერი გემო არ უყვარს, მაგრამ ითვლება ეროვნული საგანძურად.
ხშირად მიირთმევენ ძლიერ ადგილობრივ სასმელთან ერთად, რომელსაც „შავი სიკვდილი“ (Black Death) ჰქვია — ის მზადდება კარტოფილისგან და არომატიზებულია ქონდრის თესლით.

ქალები, რომლებსაც ხერხი და ხასიათი აქვთ

ისლანდია იყო პირველი ქვეყანა, რომელმაც ქალი პრეზიდენტად აირჩია.
მაშინაც კი, სანამ ეს მოხდებოდა, ისლანდიელი ქალები ცნობილნი იყვნენ ძლიერი ხასიათითა და დამოუკიდებლობით.
როდესაც კაცები ზღვაში იყვნენ, ქალები მართავდნენ სახლებს, ზრდიდნენ შვილებს და იღებდნენ მნიშვნელოვან გადაწყვეტილებებს.
დღესაც კი, ისინი ინიციატივას იღებენ ხელში. ბევრი ქალი არ უშინდება იმას, რომ თავად შესთავაზოს კაცს პაემანი.
და, მართალია, ბევრ მათგანს ბუნებრივად ქერა თმა აქვს, მუქი თმის საღებავი ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული არჩევანია.

მრავალშვილიანი პროფესიონალები

ისლანდიაში სამსახურის შენარჩუნება ძვირი სიამოვნებაა და გადასახადებიც მაღალია.
სწორედ ამიტომ, ხალხისთვის სრულიად ჩვეულებრივია ერთზე მეტი სამსახურის ქონა.
ხელოვანებსა და მუსიკოსებს ხშირად აქვთ მეორე ან მესამე სამუშაო, რომ თავი გაიტანონ.
ფეხბურთის მწვრთნელი შეიძლება სტომატოლოგიც იყოს, ხოლო რომანისტი — მშენებელი ან ტურისტული გიდი.

Like this post? Please share to your friends: