გაიფიქრეთ თუ არა, რატომ არჩევენ ზოგიერთები ბავშვები ჩუმად ყოფნას? 👶🤫 როდესაც გავიგე მიზეზი, სევდით დავრჩი! 😭💔 ერთ დღეს შევედი ოთახში, სადაც რამდენიმე ახალშობილი ბავშვი იყო, და რაც პირდაპირ მომხვდიდა თვალში, ეს იყო სიჩუმე! 😳🫢 მომინტერესდა და დავაფიქრდი, რატომ იყო ასე, და როდესაც მომივიდა პასუხი, სიტყვები გამიხსნა! 🤐🤯 მზად იყავით ცრემლებისთვის, როცა გავყვები რატომ ხდება ეს სტატიაში! 👇
როცა ჩემი მეუღლე და მე ახალშობილი ვიყავით, გადავწყვიტეთ, რომ ეკლესიაში მივსულიყავით. არ მახსოვს, რა იყო მიზეზი ვიზიტის, მაგრამ რაც მე მოვისმინე სასულიერო პირისგან იმ დღეს, ის არ გამიგრძელდა წლების განმავლობაში.
სასულიერო პირი გაიზიარა პირადი გამოცდილება:
*„დამახსოვრებული მაქვს, რომ ხშირად ვსტუმრობ ბავშვთა სახლები, რადგან ვერ ვრჩები გულგრილი ბავშვების ცხოვრების მიმართ, რომლებიც ოჯახების გარეშე არიან. ბევრი ჩვენგანთაგანი მღვდლებით ცდილობს ამ ორგანიზაციებს დაეხმაროს ნებისმიერ შესაძლო გზით.
ერთ-ერთი ვიზიტის დროს შევედი ოთახში, სადაც ყველაზე პატარა ბავშვები იყვნენ. რაც მაშინვე მომხვდა თვალში, ეს იყო სიჩუმე. ათობით ბავშვი იწვა გაღვიძებული, მაგრამ არცერთი ყვირილი არ ისმოდა.
დარწმუნებული და აღშფოთებული, კითხვა მივმართე მიმღერებელი. მისი პასუხი გულდამძიმებული იყო.
„ახალშობილები ტირიან როდესაც პირველად მოდიან,“ — თქვა მან. „ისინი ტირიან რომ სიგნალიზაცია ჰქონდეთ, რომ ვინმე უჭირავს, რომ თბილი და დასამშვიდებელი იყოს. ეს მათი გზა აწყობას.“
საბოლოოდ, ბავშვები წყვეტენ ტირილს – არა იმიტომ, რომ კმაყოფილი არიან, არამედ იმიტომ, რომ გაიგეს, რომ არავინ მოდის. ისინი მიხვდნენ, რომ არ არსებობს დედა, რომელიც ამშვიდებს მათ, არ არსებობს იარაღი, რომელიც უსაფრთხოებას შესთავაზებს. სიჩუმე მათი გადარჩენა ხდება.“*
ამის გაგონებაზე ცრემლები წამომივიდა.
როცა მე და ჩემი მეუღლე სახლში დავბრუნდით, ჩვენს ქალიშვილს მშვიდად ეძინა. მის საწოლთან დავდექი და ჩუმად დავპირდი: რაც არ უნდა მოჰყოლოდა ცხოვრებას, ის არასოდეს იგრძნობდა თავს მიტოვებულად. მე ყოველთვის ვიქნებოდი მისი უსაფრთხო ადგილი, მისი ურყევი მხარდაჭერა.
ჩემი შვილი ვერასოდეს გაიგებს დაუსრულებელი იმედის სიჩუმეს.
